词典白脚
白脚
词语解释
白脚[ bái jiǎo ]
⒈ 光脚;赤脚。
⒉ 旧指差役中的未曾正式充役者。
引证解释
⒈ 光脚;赤脚。
引唐 苏鹗 《杜阳杂编》卷下:“又令小儿玉带金额,白脚呵唱於其间,恣为嬉戏。”
⒉ 旧指差役中的未曾正式充役者。
引宋 胡太初 《昼帘绪论·差役篇第十》:“若有元係不应充役白脚而近来增置田产、归併诡挟物力亦当及役,则且差白脚仍为图揭之坐右,以便閲视。”
宋 叶适 《法度总论三·役法》:“其计较物力,推排先后,流水鼠尾,白脚歇替之差,乡胥高下其手,而民不惮出死力以争之。”
《文献通考·职役二》:“已充役者谓之批朱,未曾充役者谓之白脚。”
相关词语
- dān bái丹白
- tiào bái suǒ跳白索
- bái shāng sù jié白商素节
- bái jié白劫
- bái yī白衣
- liǎng jiǎo yáng两脚羊
- yuán bái cài圆白菜
- bái shòu白兽
- jìng bái净白
- bái sǔn白鶽
- fēn háng bù bái分行布白
- bái lín白鳞
- bái zì白字
- fēi bái飞白
- jiǎo bó zǐ脚脖子
- kāi bái开白
- bái bǎn tiān zǐ白版天子
- bái jì白骥
- bái dí白蹢
- bái mù白木
- bái fèng huáng白凤皇
- bái yuè白月
- xiōng huái tǎn bái胸怀坦白
- mài tóu mài jiǎo卖头卖脚
- lǐ tài bái jí李太白集
- liú bái yǔ刘白羽
- shǒu jiǎo手脚
- bái dīng白丁
- bái héng白珩
- bái yù shuāng白玉霜