词典白渠
白渠
词语解释
白渠[ bái qú ]
⒈ 汉宫观名。
⒉ 汉代关中平原的人工灌溉渠道。在今陕西省境。汉白公所开,故名。
引证解释
⒈ 汉 宫观名。
引《太平御览》卷一七九:“﹝ 汉 宫殿﹞有 临仙观 …… 白渠观。”
⒉ 汉 代 关中 平原的人工灌溉渠道。在今 陕西省 境。 汉 白公 所开,故名。
引《汉书·沟洫志》:“太始 二年, 赵 中大夫 白公,復奏穿渠引 涇水,首起 谷口,尾入 櫟阳,注 渭中。袤二百里,溉田四千五百餘顷,因名曰 白渠。”
《古诗源·郑白渠歌》:“田於何所, 池阳 谷口,郑国 在前, 白渠 起后。”
国语辞典
白渠[ bái qú ]
⒈ 汉武帝太始二年所开凿的人工灌溉渠道。位于关中平原,自谷口南流至栎阳,注入渭水,长约二百里,灌溉面积高达四五〇〇顷。唐朝分为太白、中白、南白三渠。自西元一九三〇年后,改筑泾惠渠。
引《汉书·卷二九·沟洫志》:「太始二年,赵中大夫白公复奏穿渠。引泾水,首起谷口,尾入栎阳,注渭中,袤二百里,溉田四千五百余顷,因名曰:『白渠』。」
相关词语
- dān bái丹白
- tiào bái suǒ跳白索
- bái shāng sù jié白商素节
- bái jié白劫
- bái yī白衣
- yuán bái cài圆白菜
- bái shòu白兽
- jìng bái净白
- qú lè渠勒
- bái sǔn白鶽
- fēn háng bù bái分行布白
- bái lín白鳞
- bái zì白字
- fēi bái飞白
- kāi bái开白
- bái bǎn tiān zǐ白版天子
- bái jì白骥
- bái dí白蹢
- bái mù白木
- bái fèng huáng白凤皇
- bái yuè白月
- xiōng huái tǎn bái胸怀坦白
- guàn qú贯渠
- lǐ tài bái jí李太白集
- liú bái yǔ刘白羽
- fú qú芙渠
- bái dīng白丁
- bái héng白珩
- bái yù shuāng白玉霜
- bái gǔ zài ròu白骨再肉