词典颠队	
	颠队
词语解释
颠队[ diān duì ]
⒈ 跌落。
引证解释
⒈ 跌落。
引《后汉书·朱穆传》:“﹝ 朱穆 ﹞鋭意讲诵,或时思至不自知亡失衣冠,颠队阬岸。”
			相关词语
		
	- diān shǒu颠首
 - yóu jī duì游击队
 - diān shí颠实
 - tū jī duì突击队
 - wú diān wú dǎo无颠无倒
 - lí duì离队
 - diān fú颠匐
 - tóng diān童颠
 - yīng diān yàn kuáng莺颠燕狂
 - yā duì押队
 - zhàng duì仗队
 - diān dǎo yī cháng颠倒衣裳
 - diān diē颠跌
 - zhǔ duì主队
 - fú diān扶颠
 - wú diān dǎo无颠倒
 - záo diān凿颠
 - qiǎng xiǎn duì抢险队
 - qí duì旗队
 - duì guān队官
 - diān dǎo shì fēi颠倒是非
 - lǐng duì领队
 - dǎo diān倒颠
 - zhū diān fēng猪颠风
 - fèng dǎo luán diān凤倒鸾颠
 - diān pú liú lí颠仆流离
 - diān lián qióng kùn颠连穷困
 - diān diào颠掉
 - diān qiān dǎo kūn颠乾倒坤
 - zǔ diān阻颠
 
