词典顿瘵
顿瘵
词语解释
顿瘵[ dùn zhài ]
⒈ 犹卧病。
引证解释
⒈ 犹卧病。
引《梁书·殷钧传》：“服闋，迁五兵尚书，犹以顿瘵经时，不堪拜受，乃更授散骑常侍，领步兵校尉，侍东宫。”
相关词语
- dùn ěr顿尔
- dǔ zhài笃瘵
- dùn kè顿刻
- duàn dùn断顿
- jiǎn dùn蹇顿
- dùn jiào顿教
- dùn bèi顿惫
- tà dùn蹋顿
- dì dùn递顿
- hēi dùn dùn黑顿顿
- kēng qiǎng dùn cuò铿镪顿挫
- dùn fàng顿放
- dùn shēn顿身
- yáo shǒu dùn zú摇首顿足
- dùn zhōu顿舟
- dǒu dùn斗顿
- dùn xiē顿歇
- táo dùn陶顿
- dùn yì顿抑
- tí dùn提顿
- dùn liǎo顿了
- dùn chǔ顿处
- dùn bīng jiān chéng顿兵坚城
- dùn zú píng xiōng顿足搥胸
- dùn zhì顿踬
- nú dùn驽顿
- jìn dùn寖顿
- dùn dāo顿刀
- zhì dùn置顿
- fàng dùn放顿