词典二辰
二辰
词语解释
二辰[ èr chén ]
⒈ 指日、月。
引证解释
⒈ 指日、月。
引《尚书大传》卷三:“其二辰以次相将,其次受之。”
郑玄 注:“二辰,谓日、月也。”
《宋书·志序》:“然则自 汉高帝 五年之首冬,暨 宋顺帝 昇明 二年之孟夏,二辰六沴,甲子无差。”
相关词语
- èr xuán二玄
- èr sān zǐ二三子
- chén fàng shì辰放氏
- nán běi èr xuán南北二玄
- èr shí sì qiáo二十四桥
- shuāng lù zhī chén霜露之辰
- èr liú dǎ guā二流打瓜
- shēng chén bā zì生辰八字
- tài chén泰辰
- èr mò二墨
- èr chǔ二楚
- shí èr jīng十二经
- shí èr diào十二调
- èr shí yī shǐ二十一史
- jí chén及辰
- qī shí èr zǐ七十二子
- shì sǐ bù èr誓死不二
- tiān wú èr rì天无二日
- èr liú dà guà二流大挂
- èr fēn zhī jì二分之祭
- wǔ nán èr nǚ五男二女
- èr xìng二姓
- èr hóng二鸿
- shí èr shǔ十二属
- èr sān qí dé二三其德
- èr qíng二情
- èr shí bā sù二十八宿
- shí èr bó shì十二博士
- dì èr guó jì第二国际
- shí èr dù十二度