词典耳聩
耳聩
词语解释
耳聩[ ěr kuì ]
⒈ 耳聋。
引证解释
⒈ 耳聋。
引宋 苏轼 《仇池笔记·徐仲车二反》：“耳聵甚，画地为字，乃始通；终日面壁，不与人接，而四方事无不知。”
相关词语
- tíng ěr聤耳
- chī ěr guāng吃耳光
- ěr shì耳视
- ěr chuō耳戳
- dǐng chēng yǒu ěr鼎铛有耳
- mí ěr迷耳
- gé qiáng yǒu ěr隔墙有耳
- pì ěr辟耳
- ěr xià xiàn耳下腺
- pá ěr sāo sāi爬耳搔腮
- qǔ ěr取耳
- ěr shí mù lùn耳食目论
- dà ěr wēng大耳翁
- mù rú ěr rǎn目濡耳染
- tū ěr凸耳
- ní ěr lóng shǒu泥耳笼首
- náo sāi juē ěr挠腮撧耳
- hù ěr护耳
- ěr yě耳也
- dào líng yǎn ěr盗铃掩耳
- ěr shú néng xiáng耳熟能详
- ěr xué耳穴
- ěr mù zhī yù耳目之欲
- shùn ěr顺耳
- wò ěr duǒ斡耳朵
- ěr xí mù rǎn耳习目染
- zhí ěr植耳
- chuān ěr穿耳
- xiù ěr秀耳
- gōng ěr wàng sī公耳忘私