词典繁声	
	繁声
词语解释
繁声[ fán shēng ]
⒈ 指浮靡的音乐。
⒉ 繁杂的声音。
引证解释
⒈ 指浮靡的音乐。
引《后汉书·伏湛宋弘等传论》:“宋弘 止繁声,戒淫色,其有《关雎》之风乎!”
南朝 梁 何逊 《七召·声色》:“至乃 郑卫 繁声,抑扬絶调,足使风云变动,性灵感召。”
清 陈廷焯 《白雨斋词话》卷五:“人情不能无所寄,而又不能使天下同出一途,《大雅》不多见,而繁声於是乎作矣。”
⒉ 繁杂的声音。
引清 金农 《山中吉祥草忽尔吐花抽茎因赋转韵五字诗记之》:“涧风无繁声,逆鼻清香生。”
			相关词语
		
	- shēng róng声荣
 - fán huá sǔn zhī繁华损枝
 - jìn wèi shēng míng近卫声明
 - wén shēng闻声
 - zhí wù fán zá职务繁杂
 - shēng ǒu tī liè声偶擿裂
 - tóng shēng yì sú同声异俗
 - huǒ fán伙繁
 - nuò nuò lián shēng诺诺连声
 - lǔ shēng橹声
 - kě tīng shēng可听声
 - wǔ shēng武声
 - shēng zhāng声张
 - fán wěi繁委
 - shuāng shēng双声
 - fēi shēng蜚声
 - fán sú繁俗
 - qiǎo wú rén shēng悄无人声
 - shēng yuān声冤
 - sān shēng三声
 - piāo shēng剽声
 - shēng wàng声望
 - zhòng quǎn fèi shēng众犬吠声
 - fán yǎn繁衍
 - zǐ shēng子声
 - chuán shēng qì传声器
 - tán tǔ fēng shēng谈吐风声
 - yǐn kēng gāo shēng引吭高声
 - liǎn shēng bǐng qì敛声屏气
 - shēng líng声灵
 
