词典犯违
犯违
词语解释
犯违[ fàn wéi ]
⒈ 触犯；违反。
引证解释
⒈ 触犯；违反。
引《汉武帝内传》：“天禁漏泄，犯违明科。”
《后汉书·循吏传·童恢》：“吏人有犯违禁法，輒随方晓示。”
相关词语
- cuò wéi错违
- wéi yǎng违养
- fàn jiào犯教
- yú fàn余犯
- fàn guī犯规
- wéi xīn zhī lùn违心之论
- wéi wán违玩
- fàn chù犯憷
- fàn xìng犯性
- qíng fàn情犯
- fàn shé犯舌
- wéi náo违挠
- qiū háo wú fàn秋毫无犯
- fàn de shàng犯得上
- fàn dǒu犯斗
- shì yǔ xīn wéi事与心违
- fàn de zháo犯得着
- rě fàn惹犯
- fàn jìn犯禁
- fàn làn pū mō犯滥铺摸
- wéi fēi违非
- nì fàn逆犯
- wéi qīn违亲
- dú fàn毒犯
- wéi zhì违质
- wéi miè违灭
- jiào suō fàn教唆犯
- jiǔ wéi久违
- wéi cháng违常
- chā wéi差违