词典含齿
含齿
词语解释
含齿[ hán chǐ ]
⒈ 口中有齿。指人类。
引证解释
⒈ 口中有齿。指人类。
引《列子·黄帝》：“有七尺之骸，手足之异，戴髮含齿，倚而趣者，谓之人。”
《宋书·顾琛传》：“刘诞 猖狂，遂构衅逆，凡在含齿，莫不骇惋。”
《晋书·刘聪载记》：“且殿下 高祖 之世孙，主上之嫡统，凡在含齿，孰不係仰。”
《宋史·乐志八》：“嘉承天休，賚乃含齿。”
相关词语
- hán pā含葩
- fēng mù hán bēi风木含悲
- hán dì含睇
- bào zhù hán bàng抱柱含谤
- chǐ guān齿冠
- hán xiá jī gòu含瑕积垢
- hào chǐ hóng chún皓齿红唇
- hán xīn rú kǔ含辛茹苦
- hán líng含灵
- hán yī zhī dé含一之德
- hán xiù含秀
- rěn lèi hán bēi忍泪含悲
- hán yùn含藴
- hán bīng rú bò含冰茹檗
- rǎn xū zhǒng chǐ染须种齿
- hán chuàng含怆
- hán liàn含殓
- mò chǐ nán mǐn没齿难泯
- zhì chǐ wǒ tuǒ稚齿婑媠
- bào qū hán yuān抱屈含冤
- lìng rén qiè chǐ令人切齿
- chǐ jiá xiāng齿颊香
- lì chǐ隶齿
- háo bù hán hú毫不含糊
- hán bāo含苞
- hán zhāng含粻
- tiáo chǐ髫齿
- hán yí nòng sūn含饴弄孙
- chǐ gān chéng féi齿甘乘肥
- chǐ jìn齿尽