词典寒馥
寒馥
词语解释
寒馥[ hán fù ]
⒈ 清凉的香气。
引证解释
⒈ 清凉的香气。
引宋 杨万里 《腊梅》诗：“夕吹撩寒馥，晨曦透暖光。”
宋 毛滂 《武陵春》词：“城上落梅风料峭，寒馥逼清尊。”
相关词语
- hán lài寒濑
- hán fēng zǐ寒风子
- hán cūn寒村
- fù fù馥馥
- yí fù遗馥
- hán pín寒贫
- fù liè馥烈
- hán zhōng寒钟
- hán bǐ寒鄙
- hán shí sàn寒食散
- hán yǎ寒雅
- hán què寒鹊
- hán fá寒乏
- shèng hán盛寒
- suì hán sōng bǎi岁寒松柏
- xiǎo hán shí小寒食
- hán gēng shǔ yún寒耕暑耘
- hán shān sì寒山寺
- hán wǔ jì寒武纪
- hán guāng寒光
- hán sǒng寒悚
- hán shǔ biǎo寒暑表
- hán shēng寒生
- jī hán jiāo còu饥寒交凑
- hán dài寒带
- shèng shǔ qí hán盛暑祁寒
- qīn hán zhěn lěng衾寒枕冷
- gū hán孤寒
- hán nuǎn寒暖
- yù fù郁馥