词典喉鸣
喉鸣
词语解释
喉鸣[ hóu míng ]
⒈ 发出沙哑的喉音(如窒息时发声)
例驴叫，骆驼发出喉鸣。
英ruckle;
相关词语
- míng gù鸣顾
- míng qì鸣砌
- míng dào鸣盗
- míng jiū鸣鸠
- huáng hóu shé黄喉蛇
- míng fèi鸣吠
- míng jīn fù鸣金赋
- míng chún鸣鹑
- míng shā鸣沙
- lù míng kè鹿鸣客
- míng cí鸣雌
- hóu chún喉唇
- míng zhēng鸣钲
- yuè jiǎ míng jūn越甲鸣君
- niǎo míng jiàn鸟鸣涧
- wā míng gǔ chuī蛙鸣鼓吹
- míng yù鸣玉
- mó míng lè qì膜鸣乐器
- míng shù鸣漱
- guàn míng鹳鸣
- wā míng gǒu fèi蛙鸣狗吠
- fèng míng凤鸣
- jiá yù míng jīn戛玉鸣金
- míng áo鸣嗷
- pìn zhòu míng chén牝咮鸣辰
- míng hú鸣鹄
- hóu jīn喉衿
- míng huán鸣环
- míng zhōng gǔ鸣钟鼓
- míng tiáo鸣蜩