词典謇犯
謇犯
词语解释
謇犯[ jiǎn fàn ]
⒈ 正直敢言而触犯别人。
引证解释
⒈ 正直敢言而触犯别人。
引唐 元稹 《献事表》：“喜顺从而怒謇犯，亦古今之情一也。”
相关词语
- fàn jiào犯教
- jiǎn zhí謇直
- yú fàn余犯
- jiǎn liè謇烈
- fàn guī犯规
- fàn chù犯憷
- fàn xìng犯性
- qíng fàn情犯
- fàn shé犯舌
- qiū háo wú fàn秋毫无犯
- fàn de shàng犯得上
- fàn dǒu犯斗
- fàn de zháo犯得着
- rě fàn惹犯
- fàn jìn犯禁
- fàn làn pū mō犯滥铺摸
- nì fàn逆犯
- dú fàn毒犯
- jiào suō fàn教唆犯
- fàn de shàng犯的上
- jiǎn qiē謇切
- wǔ fàn忤犯
- jiǎn ào謇慠
- fàn zuǐ犯嘴
- fàn chǐ犯齿
- fàn sè犯色
- yí fàn疑犯
- suō fàn唆犯
- gòng tóng fàn zuì共同犯罪
- fàn wěi犯尾