词典津童
津童
词语解释
津童[ jīn tóng ]
⒈ 船家的孩子。
引证解释
⒈ 船家的孩子。
引唐 张说 《喜度岭》诗：“江妾晨炊黍，津童夜櫂舟。”
唐 李端 《送路司谏侍从叔赴洪州》诗：“村女解收鱼，津童能用檝。”
相关词语
- jīn lì津吏
- tiān jīn kuài bǎn天津快板
- jīn tuò津唾
- qí tóng奇童
- tóng diān童颠
- tóng yòu童幼
- jiāng jīn江津
- yáng tóng阳童
- zhòng tóng重童
- jīn jì津济
- rú tóng孺童
- chǐ huō tóu tóng尺豁头童
- wú rén wèn jīn无人问津
- bái shǒu huáng tóng白首黄童
- èr tóng yī mǎ二童一马
- sā jīn撒津
- jīn mài津脉
- yāo tóng妖童
- tóng sǒu童叟
- jīn tiē津贴
- yí jīn饴津
- tóng mù童木
- jīn gān津干
- tóng qí童骑
- qīng tóng青童
- tóng guàn童丱
- pán jù yào jīn盘踞要津
- huán tóng还童
- yán jīn bǎo jiàn延津宝剑
- jīn tóu津头