词典开脸
开脸
词语解释
开脸[ kāi liǎn ]
⒈ 旧俗,女子出嫁时去净脸和脖子上的汗毛,修齐鬓角。
英screw off the fine hairs on the face and neck;
⒉ 工艺中雕刻人物的脸部。
英carve one's face;
引证解释
⒈ 旧俗女子临出嫁时,要用刀剃掉、或用线绞净脸上和脖子上的汗毛,修齐鬓角,叫做“开脸”。
引《儿女英雄传》第四十回:“连沐浴带更衣,连装扮带开脸,这些零碎事儿,索兴都交给我。”
⒉ 工艺中雕刻人物的脸部。
国语辞典
开脸[ kāi liǎn ]
⒈ 旧时女子出嫁时,须去净面部汗毛,并修齐鬓角,改变头发的梳妆样式,称为「开脸」。也作「开面」。
相关词语
- bù dé liǎn不得脸
- kāi shì zuǒ yòu开释左右
- kāi bái开白
- liǎn mú zǐ脸模子
- kāi dòng开冻
- kāi shuǎng开爽
- kāi shì开示
- huò rán kāi lǎng豁然开朗
- guǎng kāi xián lù广开贤路
- bù kāi yǎn不开眼
- kāi shǔ开曙
- kāi diào开吊
- kāi shè开赦
- kāi hé开阖
- jīn sì kāi金四开
- xiǎo bái liǎn ér小白脸儿
- diū liǎn丢脸
- kāi shì wēn biāo开氏温标
- kāi wù开务
- kāi tuō开脱
- pò liǎn破脸
- chěng liǎn逞脸
- kāi yí开颐
- xián pí xián liǎn涎皮涎脸
- zhuǎn liǎn转脸
- kāi jiāng pì tǔ开疆辟土
- kāi pōu开剖
- páng kāi旁开
- kāi jiāng开疆
- bàn kāi huà半开化