词典铃铛
铃铛
词语解释
铃铛[ líng dang ]
⒈ 专指因受外力摇晃而发声的铃。球形或扁圆形,下部或中部开一条口,里面放金属丸或小石子。式样大小不一,有骡马系带的、儿童玩的或做服饰的。
引证解释
⒈ 专指因受外力摇晃而发声的铃。球形或扁圆形,下部或中部开一条口,里面放金属丸或小石子。式样大小不一,有骡马系带的、儿童玩的或做服饰的。
引《清会典事例·兵部·军器》:“铃鐺十五年更换,风绳三年更换。”
老舍 《骆驼祥子》一:“听听声儿吧,铃铛似的!”
菡子 《源远流长》:“我要在下面扯绳子响铃铛,你们就按着铜柱死劲往下捶。”
国语辞典
铃铛[ líng dang ]
⒈ 用金属所制成的球形或扁圆形发声器。有一开口,内置金属小球或小石,故摇动时会发出清脆的响声。
相关词语
- dǐng chēng yǒu ěr鼎铛有耳
- líng xuān铃轩
- dào líng yǎn ěr盗铃掩耳
- líng líng铃铃
- zhuǎn líng转铃
- chēng hù铛户
- shuō líng说铃
- chēng jiǎo zhèng铛脚政
- hé huān líng合欢铃
- líng gǔ铃鼓
- dīng líng钉铃
- líng gé铃阁
- luán líng銮铃
- líng zōu铃驺
- fàn yǎ líng梵哑铃
- jīn líng金铃
- yán líng檐铃
- jiě líng xì líng解铃系铃
- màn tuó líng曼陀铃
- líng hé铃合
- chě líng扯铃
- yǔ lín líng雨淋铃
- xuán líng mù悬铃木
- líng mǎ铃马
- huǒ líng火铃
- dǐng chēng yù shí鼎铛玉石
- líng líng零铃
- chēng tóu铛头
- mián líng chóng棉铃虫
- lěi líng蕾铃