词典蛮纥恒
蛮纥恒
词语解释
蛮纥恒[ mán hé héng ]
⒈ 方言。养子。
引证解释
⒈ 方言。养子。
引章炳麟 《新方言·释亲属》：“山西 平阳 谓养子曰蛮紇恒。”
相关词语
- mán pān wǔ jīng蛮攀五经
- mán chù蛮触
- nán mán xiāng shé南蛮鴂舌
- mán qiú蛮酋
- mán niáng蛮娘
- héng tài恒态
- mán xī蛮溪
- héng pǐn恒品
- héng yáng恒旸
- mán mò蛮莫
- héng yè恒业
- dōng mán东蛮
- mán tíng蛮庭
- hé shí liè纥石烈
- héng hé shā恒河沙
- wú héng无恒
- héng děng恒等
- mán jìn蛮劲
- mán yí róng dí蛮夷戎狄
- mán mò蛮貊
- héng sú恒俗
- mián mán绵蛮
- mán xuē蛮靴
- mán huā蛮花
- héng dài yí fēng恒代遗风
- mán pí蛮皮
- mán huà蛮话
- héng wén恒文
- yú héng逾恒
- héng shā恒沙