词典蛮鼍
蛮鼍
词语解释
蛮鼍[ mán tuó ]
⒈ 南方少数民族的鼍鼓。
引证解释
⒈ 南方少数民族的鼍鼓。
引唐 张祜 《观杨瑗柘枝》诗：“促叠蛮鼉引《柘枝》，卷簷虚帽带交垂。”
相关词语
- mán pān wǔ jīng蛮攀五经
- mán chù蛮触
- nán mán xiāng shé南蛮鴂舌
- mán qiú蛮酋
- mán niáng蛮娘
- mán xī蛮溪
- mán mò蛮莫
- dōng mán东蛮
- mán tíng蛮庭
- mán jìn蛮劲
- mán yí róng dí蛮夷戎狄
- mán mò蛮貊
- mián mán绵蛮
- mán xuē蛮靴
- mán huā蛮花
- mán pí蛮皮
- mán huà蛮话
- mán qín蛮禽
- mán jié táng lún蛮睫螳轮
- tuó tuó jiāng驼鼍将
- mán jiāng蛮江
- mán yīn蛮音
- mán yín蛮淫
- mán yáo蛮徭
- mán bó蛮舶
- mán huò蛮货
- mán chá蛮茶
- mán yí蛮夷
- mán shǒu mán jiǎo蛮手蛮脚
- liáo mán獠蛮