词典蛮勇
蛮勇
词语解释
蛮勇[ mán yǒng ]
⒈ 强悍勇猛。
引证解释
⒈ 强悍勇猛。
引王汶石 《新结识的伙伴》：“许多挑战书飞向 张腊月，可是蛮勇无比的 张腊月，一次也没让对手压倒。”
相关词语
- mán chù蛮触
- juàn yǒng卷勇
- nán mán xiāng shé南蛮鴂舌
- hàn yǒng悍勇
- mán qiú蛮酋
- yí yǒng遗勇
- shì yǒng qīng dí恃勇轻敌
- mán niáng蛮娘
- mán xī蛮溪
- zhì yǒng鸷勇
- mán mò蛮莫
- dōng mán东蛮
- yíng yǒng营勇
- fù yǒng负勇
- mán tíng蛮庭
- biàn yǒng弁勇
- cái yǒng材勇
- mán jìn蛮劲
- mán yí róng dí蛮夷戎狄
- mán mò蛮貊
- mián mán绵蛮
- mán xuē蛮靴
- mán huā蛮花
- jǐng yǒng警勇
- yǒng liè勇烈
- mán pí蛮皮
- mán huà蛮话
- mán qín蛮禽
- mán jié táng lún蛮睫螳轮
- jú yǒng局勇