词典蛮瘴
蛮瘴
词语解释
蛮瘴[ mán zhàng ]
⒈ 南方瘴气。
引证解释
⒈ 南方瘴气。
引宋 张九成 《辛未闰四月即事》诗之一:“须臾倒江湖,一扫蛮瘴腥。”
清 赵翼 《瓯北诗话·白香山诗》:“《旧唐书》谓 居易 流落江湖四五年,几沦蛮瘴。”
相关词语
- mán pān wǔ jīng蛮攀五经
- mán chù蛮触
- nán mán xiāng shé南蛮鴂舌
- mán qiú蛮酋
- mán niáng蛮娘
- mán xī蛮溪
- zhàng xiāng瘴乡
- mán mò蛮莫
- dōng mán东蛮
- wù zhàng雾瘴
- mán tíng蛮庭
- zhàng máo瘴茅
- zhàng xiāo瘴歊
- zhàng mǔ瘴母
- mán jìn蛮劲
- shān zhàng山瘴
- mán yí róng dí蛮夷戎狄
- mán mò蛮貊
- mián mán绵蛮
- mán xuē蛮靴
- mán huā蛮花
- mán pí蛮皮
- mán huà蛮话
- mán qín蛮禽
- mán jié táng lún蛮睫螳轮
- mán jiāng蛮江
- mán yīn蛮音
- mán yín蛮淫
- mán yáo蛮徭
- mán bó蛮舶