词典昧犯
昧犯
词语解释
昧犯[ mèi fàn ]
⒈ 犹冒犯。
引证解释
⒈ 犹冒犯。
引《三国志·吴志·华覈传》：“昧犯天威，乞垂哀省。”
相关词语
- fàn jiào犯教
- mèi guǐ昧诡
- yú fàn余犯
- xūn mèi曛昧
- fàn guī犯规
- fàn chù犯憷
- fàn xìng犯性
- qíng fàn情犯
- fàn shé犯舌
- qiū háo wú fàn秋毫无犯
- ài mèi zhī shì暧昧之事
- fàn de shàng犯得上
- fàn dǒu犯斗
- fàn de zháo犯得着
- rě fàn惹犯
- fàn jìn犯禁
- zhì mèi稚昧
- fàn làn pū mō犯滥铺摸
- nì fàn逆犯
- dú fàn毒犯
- jiào suō fàn教唆犯
- chōng mèi冲昧
- mèi rán昧然
- fàn de shàng犯的上
- wǔ fàn忤犯
- mèi jī昧机
- mí mèi迷昧
- fàn zuǐ犯嘴
- fàn chǐ犯齿
- fàn sè犯色