词典蒙聋
蒙聋
词语解释
蒙聋[ méng lóng ]
⒈ 目不见，耳不闻。喻糊里糊涂。
引证解释
⒈ 目不见，耳不闻。喻糊里糊涂。
引明 李贽 《题孔子像于芝佛院》：“儒先亿度而言之，父师沿袭而诵之，小子矇聋而听之。”
相关词语
- méng lóng蒙笼
- wēi méng微蒙
- dà méng大蒙
- lǚ mēng吕蒙
- zhuāng lóng zuò yǎ妆聋做哑
- mián méng绵蒙
- méng chōng蒙冲
- rú méng孺蒙
- méng xiū蒙羞
- méng zhuāng蒙庄
- méng qì蒙葺
- wú méng吴蒙
- dōng mēng kè东蒙客
- méng zhì蒙稚
- xǐng kuì zhèn lóng醒聩震聋
- méng zhào蒙罩
- yōu méng幽蒙
- lài mēng赖蒙
- huì mēng晦蒙
- méng zá蒙杂
- jī mēng鸡蒙
- qǐ guì zhèn lóng启瞶振聋
- què méng yǎn雀蒙眼
- méng sǒu蒙叟
- xùn méng shī训蒙师
- méng zhèng蒙挣
- bù gǔ bù lóng不瞽不聋
- sōng méng忪蒙
- tún méng屯蒙
- hóng mēng洪蒙