词典邈蛮
邈蛮
词语解释
邈蛮[ miǎo mán ]
⒈ 边远地区的蛮夷。
引证解释
⒈ 边远地区的蛮夷。
引三国 蜀 诸葛亮 《南征表》：“而邈蛮心异，乃更杀人为盟，糺合其类二千餘人，求欲死战。”
相关词语
- mán pān wǔ jīng蛮攀五经
- mán chù蛮触
- nán mán xiāng shé南蛮鴂舌
- miǎo yuǎn邈远
- mán qiú蛮酋
- mán niáng蛮娘
- mán xī蛮溪
- yōu miǎo悠邈
- yú miǎo逾邈
- mán mò蛮莫
- dōng mán东蛮
- gǔ miǎo古邈
- miǎo qún邈羣
- mán tíng蛮庭
- miǎo xíng邈行
- qīng miǎo轻邈
- mán jìn蛮劲
- mán yí róng dí蛮夷戎狄
- mán mò蛮貊
- mián mán绵蛮
- mán xuē蛮靴
- mán huā蛮花
- qīng miǎo清邈
- mán pí蛮皮
- mán huà蛮话
- mán qín蛮禽
- mán jié táng lún蛮睫螳轮
- piāo miǎo飘邈
- mán jiāng蛮江
- mán yīn蛮音