词典迷耳
迷耳
词语解释
迷耳[ mí ěr ]
⒈ 惑乱听觉。
引证解释
⒈ 惑乱听觉。
引汉 焦赣 《易林·困之贲》：“玩好乱目，巧声迷耳。”
相关词语
- tíng ěr聤耳
- chī ěr guāng吃耳光
- ěr shì耳视
- ěr chuō耳戳
- dǐng chēng yǒu ěr鼎铛有耳
- gé qiáng yǒu ěr隔墙有耳
- pì ěr辟耳
- wù suǒ yān mí雾锁烟迷
- mí liú mō luàn迷留摸乱
- ěr xià xiàn耳下腺
- pá ěr sāo sāi爬耳搔腮
- qǔ ěr取耳
- ěr shí mù lùn耳食目论
- dà ěr wēng大耳翁
- dān mí耽迷
- mù rú ěr rǎn目濡耳染
- tū ěr凸耳
- ní ěr lóng shǒu泥耳笼首
- náo sāi juē ěr挠腮撧耳
- hù ěr护耳
- guǐ mí xīn鬼迷心
- ěr yě耳也
- dào líng yǎn ěr盗铃掩耳
- ěr shú néng xiáng耳熟能详
- ěr xué耳穴
- ěr mù zhī yù耳目之欲
- ěr kuì耳聩
- shùn ěr顺耳
- wò ěr duǒ斡耳朵
- ěr xí mù rǎn耳习目染