词典鸣鸱
鸣鸱
词语解释
鸣鸱[ míng chī ]
⒈ 即鹞鹰。借指鸱吻。
引证解释
⒈ 即鹞鹰。借指鸱吻。
引宋 苏舜钦 《宿终南山下百塔院》诗：“遶庭石鳖谷间水，入户鸣鴟堆上风。”
相关词语
- míng hào鸣号
- hú míng shān鹄鸣山
- wā míng chán zào蛙鸣蝉噪
- míng yuān鸣鸢
- chī yí鸱夷
- míng tān鸣滩
- dǎ míng ér打鸣儿
- hú míng yú shū狐鸣鱼书
- míng duò鸣鵽
- míng tiān gǔ鸣天鼓
- shān míng gǔ yìng山鸣谷应
- míng gāo鸣皋
- míng yú qiáo mù鸣于乔木
- míng tiáo鸣条
- cháng míng dōu wèi长鸣都尉
- míng yín鸣吟
- lòu jìn zhōng míng漏尽钟鸣
- lù míng鹿鸣
- jī míng hòu dàn鸡鸣候旦
- míng wén鸣文
- zhōng míng dǐng shí钟鸣鼎食
- hǒu míng吼鸣
- míng nòng鸣弄
- míng quán鸣泉
- míng yuān鸣冤
- lù míng yán鹿鸣筵
- chóng míng zhōng yuè虫鸣螽跃
- jīn chī金鸱
- jīn gǔ qí míng金鼓齐鸣
- léi gǔ míng jīn擂鼓鸣金