词典偶犯
偶犯
词语解释
偶犯[ ǒu fàn ]
⒈ 偶然冒犯。
英casual offence;
⒉ 偶然犯罪者。
英casual offender;
相关词语
- fàn jiào犯教
- shēng ǒu tī liè声偶擿裂
- yú fàn余犯
- fàn guī犯规
- ǒu rán xìng偶然性
- fàn chù犯憷
- guì ǒu桂偶
- tǔ ǒu rén土偶人
- miào shǒu ǒu dé妙手偶得
- fàn xìng犯性
- qíng fàn情犯
- fàn shé犯舌
- qiū háo wú fàn秋毫无犯
- fàn de shàng犯得上
- fàn dǒu犯斗
- fàn de zháo犯得着
- rě fàn惹犯
- fàn jìn犯禁
- fàn làn pū mō犯滥铺摸
- nì fàn逆犯
- dú fàn毒犯
- qí dà fēi ǒu齐大非偶
- ǒu chàng偶倡
- jiào suō fàn教唆犯
- ǒu yī wéi zhī偶一为之
- ǒu dàn rǎn liào偶氮染料
- fàn de shàng犯的上
- ǒu jù偶句
- wǔ fàn忤犯
- chóu ǒu畴偶