词典畔朋
畔朋
词语解释
畔朋[ pàn péng ]
⒈ 负义的朋友。畔，通“叛”。
引证解释
⒈ 负义的朋友。畔，通“叛”。
引汉 徐干 《中论·法象》：“故君子之交人也，欢而不媟……易亲而难媚，多怨而寡非，故无絶交，无畔朋。”
相关词语
- péng tóu朋头
- péng zhī朋知
- pàn yuán畔援
- yǐn lèi hū péng引类呼朋
- péng jiù朋旧
- jiǔ péng shī lǚ酒朋诗侣
- sān péng sì yǒu三朋四友
- jiāng pàn疆畔
- liáng péng良朋
- péng jiān朋奸
- pàn láo畔牢
- jiāo péng yǒu交朋友
- péng bǐ朋比
- yǒu péng友朋
- pàn yá畔涯
- kuáng péng guài lǚ狂朋怪侣
- pàn sàn畔散
- pàn lí畔离
- zhòng hài péng yí众駴朋疑
- péng xì朋戏
- péng lái朋来
- hán péng niǎo韩朋鸟
- péng liáo朋寮
- péng dǎng zhī zhēng朋党之争
- yuǎn péng远朋
- dǒu péng斗朋
- gòu péng yǒu够朋友
- wéi pàn违畔
- kuáng péng guài yǒu狂朋怪友
- bèi péng贝朋