词典朋识
朋识
词语解释
朋识[ péng shí ]
⒈ 朋友熟人。
引证解释
⒈ 朋友熟人。
引唐 王维 《哭祖六自虚》诗：“公卿尽虚左，朋识共推先。”
相关词语
- shí lǚ识履
- shí miàn识面
- péng tóu朋头
- tú shí图识
- jì shí纪识
- màn shí漫识
- hēi shí嘿识
- zì shí自识
- gāo míng yuǎn shí高明远识
- jiù shí旧识
- péng zhī朋知
- yǐn lèi hū péng引类呼朋
- dòng shí洞识
- rèn shí lùn仞识论
- shí jiě识解
- shí shí zhī wù识时知务
- péng jiù朋旧
- jiǔ péng shī lǚ酒朋诗侣
- sān péng sì yǒu三朋四友
- jiǎn shí谫识
- míng zhòng shí àn名重识暗
- liáng péng良朋
- qián yì shí潜意识
- péng jiān朋奸
- yǔ yán shí bié语言识别
- shí zhí识职
- tí shí题识
- xiǎo shí小识
- jiāo péng yǒu交朋友
- péng bǐ朋比