词典扑犯
扑犯
词语解释
扑犯[ pū fàn ]
⒈ 侵犯。
引证解释
⒈ 侵犯。
引清 夏燮 《中西纪事·外夷助剿》：“本年秋间， 英 法 两国带兵扑犯都城。”
相关词语
- pū jiù扑救
- fàn jiào犯教
- chǔ pū楚扑
- pū liàng扑亮
- kě pū pū可扑扑
- yú fàn余犯
- fàn guī犯规
- fàn chù犯憷
- duàn pū断扑
- pǐ diū pū dá匹丢扑答
- fàn xìng犯性
- qíng fàn情犯
- fàn shé犯舌
- qiū háo wú fàn秋毫无犯
- téng pū腾扑
- pū shā扑杀
- fàn de shàng犯得上
- fàn dǒu犯斗
- fàn de zháo犯得着
- rě fàn惹犯
- pū chī扑蚩
- hún chuí zì pū浑捶自扑
- fàn jìn犯禁
- fàn làn pū mō犯滥铺摸
- pū mǎn zhī bài扑满之败
- nì fàn逆犯
- dú fàn毒犯
- kē pū pū磕扑扑
- jiào suō fàn教唆犯
- měng hǔ pū shí猛虎扑食