词典壤童
壤童
词语解释
壤童[ rǎng tóng ]
⒈ 年轻的农人。
引证解释
⒈ 年轻的农人。
引唐 杜甫 《过南岳入洞庭湖》诗:“壤童犂雨雪,渔屋架泥涂。欹侧风帆满,微冥水驛孤。”
相关词语
- jī rǎng gē击壤歌
- shàng rǎng上壤
- qí tóng奇童
- tóng diān童颠
- tóng yòu童幼
- tiǎn yán tiān rǎng靦颜天壤
- yáng tóng阳童
- zhòng tóng重童
- jiǒng gé xiāo rǎng迥隔霄壤
- rú tóng孺童
- chǐ huō tóu tóng尺豁头童
- bāng rǎng邦壤
- bái shǒu huáng tóng白首黄童
- èr tóng yī mǎ二童一马
- shèng rǎng胜壤
- xī rǎng西壤
- jū rǎng掬壤
- miǎn yán tiān rǎng腼颜天壤
- yāo tóng妖童
- tóng sǒu童叟
- tóng mù童木
- gē rǎng割壤
- tǔ rǎng土壤
- tóng qí童骑
- qīng tóng青童
- tóng guàn童丱
- qióng shān pì rǎng穷山僻壤
- huán tóng还童
- quán rǎng泉壤
- shū rǎng殊壤