词典腾根
腾根
词语解释
腾根[ téng gēn ]
⒈ 驱疫食鬼的神。
引证解释
⒈ 驱疫食鬼的神。
引《后汉书·礼仪志中》：“穷奇 腾根 共食蛊。”
相关词语
- màn téng téng漫腾腾
- guī gēn dào dǐ归根到底
- gē běn hā gēn哥本哈根
- fèi téng沸腾
- téng jiǎn腾简
- qióng miáo kǔ gēn穷苗苦根
- yàn téng téng焰腾腾
- fú téng浮腾
- gēn jī根基
- gēn zhū qiān lián根株牵连
- lián gēn bá连根拔
- zuì jiǎn gēn shì最简根式
- qióng gēn jiū dǐ穷根究底
- téng niè腾蹑
- tuō gēn托根
- téng bāo腾褒
- gēn xíng根行
- gēn sì根嗣
- rè téng热腾
- gēn dùn根钝
- gēn chú根除
- sù gēn宿根
- zhuī gēn xún dǐ追根寻底
- téng guāng腾光
- léi téng雷腾
- gēn gū jì báo根孤伎薄
- dào gēn道根
- mìng gēn命根
- liú gēn刘根
- téng juě腾蹶