词典违敌
违敌
词语解释
违敌[ wéi dí ]
⒈ 避敌；纵敌。
引证解释
⒈ 避敌；纵敌。
引《左传·僖公三十三年》：“文不犯顺，武不违敌。”
汉 桓宽 《盐铁论·击之》：“见机不遂者陨功，一日违敌，累世为患。”
相关词语
- dí héng敌衡
- dí zhān qū敌占区
- dí jiàn敌舰
- shòu dí受敌
- nì lǐ wéi tiān逆理违天
- nì tiān wéi zhòng逆天违众
- yī rén dí一人敌
- wéi jù违拒
- dí gōng敌工
- wéi shùn违顺
- wéi tiān hài lǐ违天害理
- dí kài tóng chóu敌忾同仇
- wéi lǐ违理
- miàn cóng xīn wéi面从心违
- xiá dí狎敌
- cháng dí尝敌
- wéi fāng违方
- wéi fǎ xíng wéi违法行为
- wéi dù违度
- dí móu敌侔
- wéi màn违慢
- wú wéi毋违
- wéi wù违误
- dí guó tóng zhōu敌国同舟
- dí rén敌人
- dí dòu敌斗
- biǎo lǐ shòu dí表里受敌
- zòng dí纵敌
- wéi shí违时
- jiāo dí交敌