词典喧黩
喧黩
词语解释
喧黩[ xuān dú ]
⒈ 絮叨烦扰。
引证解释
⒈ 絮叨烦扰。
引宋 苏轼 《与蒲诚之书》之六：“恃眷契，喋喋喧黷，幸为留念。”
清 金农 《秋雨小止杂书遣怀简陈学士》诗之六：“层馆竦且清，人定无喧黷。”
相关词语
- xuān tián喧阗
- dú jiàn黩贱
- xuān sòng喧讼
- xuān yán喧妍
- xuān guō喧聒
- xiāo dú嚣黩
- dú lún黩伦
- dú xíng黩刑
- fán dú烦黩
- xiāo xuān嚣喧
- sī dú私黩
- màn dú慢黩
- hán xuān寒喧
- gǔ yuè xuān tiān鼓乐喧天
- jiā xuān笳喧
- dú zhēng黩征
- xuān rǎng喧嚷
- cǎn dú黪黩
- xuān hōng喧轰
- xuān fán喧烦
- dú fán黩烦
- fú xuān浮喧
- xuān jiū喧啾
- qióng bīng dú wǔ穷兵黩武
- nòng xuān弄喧
- xuān jìng喧竞
- shān xuān山喧
- xuān jiào喧叫
- lí xuān篱喧
- shì xuān市喧